اثرات زهر زنبور عسل بر روی بیماری پارکینسون

نوع مقاله : علمی- ترویجی

نویسندگان

1 گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

2 بخش تحقیقات بیوتکنولوژی، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

چکیده

زهر زنبور عسل به عنوان دارویی شفا بخش از دوران باستان مورد توجه بوده است. در واقع زنبور درمانی (درمان با فراورده های حاصل از زنبور عسل) اصطلاحی رایج در تمدن های گذشته بوده است. پارکینسون در دسته ی بیماری های پیش رونده ی عصبی به شمار می رود. از دلایل آسیب شناسی این بیماری عصبی تخریب سلول های عصبی حاوی نوعی ماده ی شیمیایی به نام دوپامین می باشد که از هسته های خاصی در مغز به نام جسم سیاه تولید می شوند. پیام های حاصل از این ماده ی شیمیایی از مغز به ماهیچه های حرکتی ارسال می گردد. بنابراین با ابتلای فرد به بیماری پارکینسون به صورت مرحله به مرحله از میزان آزاد سازی دوپامین کاسته می شود و ما شاهد مشکلات حرکتی بی شماری در فرد مورد نظر خواهیم بود. از آنجائیکه روند وخیم شدن این بیماری به کندی صورت می گیرد، بنابراین استفاده از یک روند درمانی مناسب کمک زیادی به فرد بیمار برای داشتن یک زندگی حداقل طبیعی خواهد کرد. در مطالعات متعدد، اثرات درمانی بی شماری برای زهر زنبور عسل در ارتباط با آرتروز، بیماریهای عصبی، قلبی، پوستی و سرطان ها بیان شده است. بنابراین با توجه به اثرات کاهنده ی که زهر زنبور عسل در علائم مربوط به بیماریهای عصبی از جمله پارکینسون داشته است، ما بر آن شدیم که مطالعات صورت گرفته درباره اثرات بالقوه ی زهر زنبور عسل بر روی بیماری پارکینسون را مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه‌ها