میکروب های زنده دستگاه گوارش می توانند اثرات بسیار زیادی روی میزبان ها داشته باشند، اما مطالعه این روابط در انسان ها چالش برانگیز است. اجتماع میکروبی اختصاصی در زنبور عسل شبیه میکروب های زنده پستانداران است به طوری که مجموعه میکروبی هر2 گروه اغلب از باکتری های سازش یافته به میزبان و بی هوازی و کم هوازی اختیاری هستند. با این حال، اجتماع میکروبی دستگاه گوارش زنبور بسیار ساده تر از پستانداران بوده و تنها شامل 9 دسته گونه ی مختلف باکتری غالب می باشند که توسط برهمکنش اجتماعی زنبوران بین افراد
منتقل می شوند. تحولات اخیر، شامل کشف تغییرات در سطح استرین های باکتری های همزیست و شواهدی از عملکردهای تغذیه ای و حفاظتی آنها و همچنین گزارش های اکوفیزیولوژیکی یا بیماری های مختلف در ارتباط با اختلالات در اجتماع میکروبی، موجب شده که توجه محققین به نقش میکروب های زنده در سلامت زنبور عسل و استفاده از زنبور عسل به عنوان یک الگو برای مطالعات اکولوژیکی و تکامل همزیست های دستگاه گوارش جلب شود.
)