کنه واروا (Varroa destructor ) مهمترین پارازیت خارجی زنبور عسل می باشد. این بازنگری برهمکنش بین کنه واروا و محیط زیست، میزبان زنبور عسل، واسطه هایی از قبیل مواد تنظیم کننده پیام رسان های شیمیایی برای تعیین چرخه زندگی کنه واروا که روی علایم و سیگنال ها موثر هستند، را مورد بررسی قرار می دهد. گرچه محرک مکانیکی، دما و رطوبت نقش مهمی بازی می کند، اما ارتباط شیمیایی مهمترین محرک می باشد. کایرومون در تمام مراحل چرخه زندگی کنه واروا استفاده می شود و بچه دهی زنبور عسل با فرومون نوزادی، بخشی از فعالیت اختصاصی این ترکیب بعنوان سیگنال های اولیه و آزاد کننده است که سازماندهی اجتماعی کلنی های زنبور عسل را تنظیم می کند. کنه واروا (V. destructor ) مشکل اساسی زنبور داری است و تحقیقات برای کشف روش های جدید کنترل آن وظیفه ضروری برای محققین می باشد. مطالعه مفصل برهم کنش های اکولوژیکی کنه واروا پیش نیازی برای ارائه راهکارهایی در مدیریت این کنه پارازیت می باشد.
)