ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی موم در گونه‌های مختلف زنبوران عسل جنس Apis

نوع مقاله : علمی- ترویجی

چکیده

گرد آوری و ترجمه[1]: تقی قاسمی خادمی
کارشناس ارشد معاونت پژوهشی جهاد دانشگاهی واحد استان اردبیل
   شماره تماس: 09352400167                          ایمیل: ghasemi_taghi@yahoo.com



[
ترکیبات شیمیایی و ویژگی‌های فیزیکی موم‌های زنبوران عسل در طی سالیان متمادی توسط دانشمندان مختلفی مورد بررسی قرار گرفته‌ است. در یکی از مهم‌ترین این مطالعات، Narayana در سال 1970 و نیز Phadke و همکاران در سال 1971 هر دو به این نتیجه رسیدند که متوسط طول زنجیره‌ی کربنی در موم سه گونه از زنبوران عسل آسیایی شامل: آپیس سِرانا، آپیس دورساتا و آپیس فلورا کوتاه‌تر از زنبورعسل اروپایی (A. mellifera) بوده و این مسئله دلیلی بر دماهای پایین ذوب موم در این زنبوران عنوان شده است. با پیشرفت‌های قابل توجه در شناسایی ساختار شیمیایی موم و ابداع تکنیک‌های جدید شامل تکنیک‌های کروماتوگرافی گاز-مایع[1] و کروماتوگرافی لایه نازک[2] نتایج بعدی در این مورد حاصل گردیده است. بطوریکه Tulloch در سال 1980 گزارش نمود که سه گونه از زنبورعسل آسیایی شامل A. cerana، A. dorsata و A. florea از لحاظ ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده‌ی موم تشابهات بیش‌تری نسبت بهم در مقایسه با زنبورعسل اروپایی A. mellifera دارند. در آزمایش دیگری Aichholz و Lorbeer در سال‌های 1999 و 2000 با استفاده از روش کروماتوگرافی گازی، ترکیبات شیمیایی موم شش گونه از زنبوران عسل شامل گونه‌های A. cearana، A. dorsata، A. florea، A. laboriosa، A. andreniformis و A. mellifera را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها نشان دادند که موم این زنبوران ترکیبات پیچیده‌ای از لیپیدهای خنثی[3] و همسان[4] محتوی دامنه‌ای از 20 تا 64 مولکول‌های طویل کربنی می‌باشند.




[1]) gas–liquid chromatography


[2]) Thin layer chromatography (TLC)


[3]) Neutral


[4]) Homologous


Bees waxes

منابع مورد استفاده:
1) شهرستانی، نعمت الله. 1390. زنبورعسل و پرورش آن. انتشارات سپهر، چاپ هفدهم، 455 صفحه.
2- Aichholz R, Lorbeer E. 1999. Investigation of combwax of honeybees with high-temperature gas chromatography and high-temperature gas chromatography-chemical ionization mass spectrometry. I. High-temperature gas chromatography. J Chromatogr A 855: 601–615.
3- Aichholz R, Lorbeer E. 2000. Investigation of combwax of honeybees with high-temperature gas chromatography and high-temperature gas chromatography-chemical ionization mass spectrometry. II. High-temperature gas chromatography-chemical ionization mass spectrometry. J Chromatogr A 883: 75–88.
4- Alexander BA. 1991. A cladistic analysis of the genus Apis. In: Smith DR (ed) Diversity in the genus Apis. Westview, Boulder, pp 1–28.
5- Arias MC, Sheppard WS. 2005. Phylogenetic relationships of honey bees (Hymenoptera: Apini) inferred from nuclear and mitochondrial DNA sequence data. Mol Phylogenet Evol 37: 25–35.
6- Buchwald R, Breed MD, Greenberg AR, Otis G. 2006. Interspecific variation in beeswax as a biological construction material. J Exp Biol 209: 3984–3989.
7- Hepburn HR, Radloff SE. 2011. Honeybees of Asia. Springer Heidelberg Dordrecht London New York. 669 pp.
8- Hepburn HR, Radloff SE, Duangphakdee O, Phiancharoen M. 2009. Interspecific utilization of wax in comb building by honeybees. Naturwissenschaften 96: 719–723.
9- Hepburn HR, Bernard RTF, Davidson BC, Muller WJ, Lloyd P, Kurstjens SP, Vincent SL. 1991. Synthesis and secretion of beeswax in honeybees. Apidologie 22: 21–36.
10- Narayana N. 1970. Studies in Indian honeys and bees waxes. Central Bee Research Institute, Poona.
11- Phadke RP, Nair KS, Nandekar KU. 1971. Indian beeswaxes. II. The nature of their chemical constituents. Indian Bee J 33: 3–5.
12- Raffiudin R, Crozier RH. 2007. Phylogenetic analysis of honeybee behavioral evolution. Mol Phylogenet Evol 43: 543–552.
13- Tulloch AP. 1980. Beeswax – composition and analysis. Bee World 61: 47–62.