میاز ناشی از سنوتینیا تریکوسپیس در زنبوران عسل ایرانی

نوع مقاله : علمی- ترویجی

چکیده

برخی از مگس ها قادر به ایجاد پدیده میاز می باشند. سنوتینیا تریکوسپیس میگن، مگسی از خانواده سارکوفاژیده می باشد که به خوبی بعنوان یکی از انگل های داخلی بدن زنبور عسل بعنوان عامل میاز شناخته شده و گاهی می تواند مشکلات جدی برای زنبورها ایجاد نماید. در بررسی حاضر، زنبورهای عسل یک زنبورستان در منطقه رشتخوار استان خراسان رضوی در ماه شهریور مورد بررسی قرار گرفتند. پس از مشاهده تعدادی لاروهای کوچک در روی بدن زنبورها20 کندو به صورت تصادفی انتخاب گردید. سینه20 عدد زنبور از هر کندو بطور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. تعدادی لارو مگس  در مرحله سوم بر روی سطح داخلی بدن وداخل بخش های پشتی قدامی عضلات سینه دیده شد که بر اساس ریخت شناسی و با استفاده از کلید تشخیص این لاروها مربوط به مگس سنوتینیا تریکوسپیس میگن تشخیص داده شدند. لازم به ذکر است که این اولین گزارش از حضور آپی میازیس ناشی از مگس فوق  در ایران می باشد.

کلیدواژه‌ها


منابع :
 
 
1-      Al-Ghzawi, A. A. M. A., Zaitoun, S. T., & Shannag, H. K. (2009). Incidence and geographical distribution of Honeybee (Apis mellifera L.) pests in Jordan. Ann. soc. entomol. Fr, 45(3), 305-308.
 
2-      Bermejo , F. O., Megías, A. G., & Fernández, P. G. (1996). Prevalence of parasitization by Diptera in Apis mellifera L in southern Spain. Apidologie, 27(6), 467-471.
 
3-      Boiko AK (1958). Senotaniosis (apimyiasis) of  bees.Proc XVII Int Beekeeping Congr 24-25
 
4-      Boiko AK (1959) Methods of controlling Senotainia infestation of  bees (in Russian). Pchelovodstvo 3, 40-45
5-      Giordani, G. (1 956). Contributo alla conoscenza della“Senotainia tricuspis” Meig., dittero sarcofagide,Bolletino dell’lstituto di Entomologia dellaUniversiti degli Studidi Bologna, 21 : 61 -84.
 
6-      Giordani G (1955) Contributo alla conoscenza della Senotainia tricuspis Meig, dittero sarcofagide,endoparassita dell’ape domestica. Boll Istit EntomolUniv Bologna 21, 61-84
7-      Morse, R. A., & Nowogrodzki, R. (1990). Honey bee pests, predators, and diseases. Comstock Publishing Associates a division of Cornell University Press Ithaca and London.
 
8-      Piazza, M. G., & Marinelli, E. (2000). Investigation on the presence in Latium of Senotainia tricuspis (Meigen)(Diptera Sarcophagidae),endoparasitoid of Apis mellifera L. Redia, 83, 111-122.
9-      Pires, S. M. A., Cadavez, V., Valério, M. J. 2011. Prevalence and geographical distributionof Senotainia tricuspis (Meigen). In: Diagnosis and control of bee diseases OIESymposium, September 19 and 20, 2011, Buenos Aires, Argentina.
10-  Pires, S., Cadavez, V., & Valério, M. J. (2011). Prevalence and geographical distribution of Senotainia tricuspis (Meigen).
 
11-  Rocha MT, Mira Delgado L (1986) Senotainia tricuspisem Portugal. Rep Trab LNIV, 18, 67-70
 
 
12-  Simintzis, G. (1949). Les larves de dipteres du genre Senotainia tricuspis, parasites thoraciquesinternes de Revue FranGaise d‘Apiculture, 12: 13-1 6.
13-  Simintzis, G. (1958). Pouvoir pathogene du Seotainia tricuspis Meg, pour les abeilles domestiques ( The strength of Senotainia tricuspis Meig. As a disease vector for honey bees0. Revue de Medicine Veterinaire 134: 919-940. 
 
14-  Simintzis G, Fiasson S (1951) Les Myiases des Abeillesen France. Rev Méd Vétér 102, 351-361
 
15-  Zumpt F, (1965). Myiasis in man and animals in the old world, A textbook for physicians, Veterinarians and Zoologists, London Butterworths