ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی مولکولی گونه های نوزما در زنبورستان های استان کردستان
میکروسپوریدیاها انگلهای فرصت طلب داخل سلولی اسپورزا هستند که بطور طبیعی قادر به آلوده نمودن کلیه بی مهره گان بالاخص حشرات و همچنین مهره داران از جمله انسان می باشند. نوزموزیس یکی از مهمترین و شایعترین بیماری های زنبورعسل بالغ در سراسر جهان است. با توجه به این که گونه های مختلفی از نوزما درزنبورعسل موجب بیماری می گردند و شناسایی گونه مسبب بیماری باعث تدوین استراتژی مناسب مبارزه می گردد لذا به منظور شناسایی مولکولی عامل بیماری نوزموزیس در استان کردستان اقدام به نمونه برداری از100 زنبورستان استان گردید و سپس با استفاده از روشPCR اقدام به شناسایی عامل این بیماری در نمونه ها گردید. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که تنها گونه نوزمای شناسایی شده در استان کردستان به روش مولکولی گونه نوزما سرانه می باشد و در نمونه های آزمایش شده اثری از دیگر گونه های نوزما مشاهده نشد، لذا با توجه به نتایج بدست آمده می توان اذعان نمود که محتملاً گونه نوزما سرانه عامل بیماری نوزموزیس درزنبورستان های استان کردستان می باشد.
https://hbsj.areeo.ac.ir/article_117152_06dc94e77f3533604cdf3f019ef9c522.pdf
2018-09-22
2
11
10.22092/hbsj.2018.117152
نوزما سرانه
کردستان
شناسایی مولکولی
نوزموزیس
محمد
خضری
khezri1836@yahoo.com
1
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران
LEAD_AUTHOR
مجتبی
محرمی
m.moharami@rvsri.ir
2
بخش تشخیص و تحقیق بیماری های زنبورعسل،کرم ابریشم و حیات وحش، موسسه تحقیقات واکسن وسرم سازی رازی، مؤسسه تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،کرج، ایران
AUTHOR
حسین
مدیرروستا
h.modirrousta@rvsri.ir
3
بخش تشخیص و تحقیق بیماری های زنبورعسل،کرم ابریشم و حیات وحش، موسسه تحقیقات واکسن وسرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
AUTHOR
مریم
ترکمن
m.torkaman2013@gmail.com
4
بخش تشخیص و تحقیق بیماری های زنبورعسل،کرم ابریشم و حیات وحش، موسسه تحقیقات واکسن وسرم سازی رازی، کرج، ایران
AUTHOR
صالح
صالحی
5
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران
AUTHOR
بابک
رخزاد
rokhzad@gmail.com
6
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران
AUTHOR
هومن
خانبابایی
khanbabai@yahoo.com
7
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران
AUTHOR
Adl, S.M. Simpson, A.G.B. Farmer, M.A. Andersen, R.A. Anderson, O.R. Barta, J.R. Bowser, S.S. Brugerolle, G. Fensome, R.A. Fredericq, S. James, T.Y. Karpov, S. Kugrens, P. Krug, J. Lane, C.E. Lewis, L.A. Lodge, J. Lynn, D.H. Mann, D.G. McCourt, R.M. Mendoza, L. Moestrup, O. Mozley-Standridge, S.E. Nerad, T.A. Shearer, C.A. Smirnov, A.V. Spiegel, F.W. Taylor, M.F.J.R. (2005). The New Higher Level Classification of Eukaryotes with Emphasis on the Taxonomy of Protists. J Eukar Microbiol 52 399–451.
1
Bailey, L. (1955). The epidemiology and control of Nosema disease of the honeybee. Ann Appl Biol 43: 379–389.
2
Bailey, L. (1967). Nosema apis and dysentery of the honeybee. Journal of Apicultural Research 6: 121-125.
3
Bailey, L. Ball, B.V. (1981). Honeybee Pathology. Harcourt Brace Jovanovich, sidcup, Kent, UK.
4
Bermejo, F.J.O. Fernández, P.G. (1997). Nosema disease in the honey bee (Apis mellifera L) infested with varroa mites in southern Spain. Apidologie 28: 105-112.
5
Bokaie, S. Sharifi, L. Mehrabadi, M. (2014). Prevalence and Epizootical Aspects of Varroasis in Golestan Province, Northern Iran. J. Arthropod Borne Dis. 8: 102-107.
6
Borneck, R. Viry, A. Martín-Hernández, R. Higes, M. (2010). Honey bee colony losses in the Jura Region, France and related pathogens. Journal of Apicultural Research 49: 334-336.
7
Bradbear, N. (2009). Bees and their role in forest livelihoods: a guide to the services provided by bees and the sustainable harvesting, processing and marketing of their products. Non-wood Forest Products.
8
Budge, G. Powell, M. Roberts, K. Adams, I. Jones, B. Marris, G. Laurenson, L. Wilkins, S. Pietravalle, S. Brown, M. (2010). What has Nosema got to do with losses? Monitoring both Nosema species in the UK. In In Proceedings of the 4th European Conference of Apidology, Kence, M., ed. (Ankara Turkey).
9
Chen, Y.P. Evans, J.D. Smith, J.B. Pettis, J.S. (2008). Nosema ceranae is a long-present and widespread microsporidian infection of the European honey bee (Apis mellifera) in the United States. J. Invertebr. Pathol. 97: 186-188.
10
Chen, Y.P. Huang, Z.Y. (2010). Nosema ceranae, a newly identified pathogen of Apis mellifera in the USA and Asia. Apidologie 41: 364-374.
11
COLOSS, w. (Year) of Conference. Conclusions, Proc. Workshop “Nosema disease: lack of knowledge and work standardization”. In, accessed on 20 Nov. 2009.
12
Farrar, C.L. (1942). Nosema disease contributes to winter losses and queen supersedure. Gleanings in Bee Culture 70: 660-661,701.
13
Farrar, C.L. (1947). Nosema losses in package bees as related to queen supersedure and honey yields. J Econ Entomol 40: 333-338.
14
Faucon, J.P. (2005). La Nosémose. La Santé de l’Abeille 209: 344-368.
15
Fries, I. (1988). Comb replacement and Nosema disease (Nosema apis Z.) in honey bee colonies. Apidologie 19: 343-354.
16
Fries, I. (2010). Nosema ceranae in European honey bees (Apis mellifera). J. Invertebr. Pathol. 103: S73-S79.
17
Fries, I. Ekbohm, G. Villumstad, E. (1984). Nosema apis, sampling techniques and honey yield. Journal of Apicultural Research 23: 102-105.
18
Fries, I. Feng, F. da Silva, A. Slemenda, S.B. Pieniazek, N.J. (1996). Nosema ceranae n. sp.(Microspora, Nosematidae), morphological and molecular characterization of a microsporidian parasite of the Asian honey bee Apis cerana (Hymenoptera, Apidae). Eur. J. Protistol. 32: 356-365.
19
Fries, I. Martín, R. Meana, A. GarcíaPalencia, P. Higes, M. (2006). Natural infections of Nosema ceranae in European honey bees. J. Apic. Res. 47: 230-233.
20
Furgala, B. Mussen, E.C. (1978). Protozoa, In: Morse, R. (Ed.) Honey bee pests, predators and diseases. Cornell University Press, Ithaca, USA, pp. 63-77.
21
Giersch, T. Berg, T. Galea, F. Hornitzky, M. (2009). Nosema ceranae infects honey bees (Apis mellifera) and contaminates honey in Australia. Apidologie 40: 117-123.
22
Gisder, S. Hedtke, K. Mo¨ckel, N. Frielitz, M.C. Linde, A. Genersch, E. (2010). Five-Year Cohort Study of Nosema spp. in Germany: Does Climate Shape Virulence and Assertiveness of Nosema ceranae? Appl Environ Microbiol 76: 3032–3038.
23
Higes, M. García-Palencia, P. Martín-Hernández, R. Meana, A. (2007). Experimental infection of Apis mellifera honeybees with Nosema ceranae (Microsporidia). Journal of invertebrate pathology 94: 211-217.
24
Higes, M. Martín-Hernández, R. Botías, C. GarridoBailón, E. González-Porto, A.V. Barrios, L. del Nozal, M. Bernal, J.L. Jiménez, J.J. Palencia, P.G. Meana, A. (2008). How natural infection by Nosema ceranae causes honeybee colony collapse. Environmental Microbiology 10: 2659–2669.
25
Higes, M. Martín-Hernández, R. Garrido-Bailón, E. Botías, C. Meana, A. (2009a). First detection of Nosema ceranae (Microsporidia) in African Honey bees (Apis mellifera intermissa). Journal of Apicultural Research 48: 217-219.
26
Higes, M. Martin-Hernandez, R. Meana, A. (2010). Nosema ceranae in Europe: an emergent type C nosemosis. Apidologie 41: 375-392.
27
Higes, M. Martín‐Hernández, R. García‐Palencia, P. Marín, P. Meana, A. (2009b). Horizontal transmission of Nosema ceranae (Microsporidia) from worker honeybees to queens (Apis mellifera). Environmental microbiology reports 1: 495-498.
28
Higes, M. Martín‐Hernández, R. Garrido‐Bailón, E. González‐Porto, A.V. García‐Palencia, P. Meana, A. Del Nozal, M.J. Mayo, R. Bernal, J.L. (2009c). Honeybee colony collapse due to Nosema ceranae in professional apiaries. Environmental Microbiology Reports 1: 110-113.
29
Higes, M. Martín, R. Meana, A. (2006). Nosema ceranae, a new microsporidian parasite in honeybees in Europe. J. Invertebr. Pathol. 92: 93-95.
30
Higes, M. Meana, A. Bartolomé, C. Botías, C. Martín‐Hernández, R. (2013). Nosema ceranae (Microsporidia), a controversial 21st century honey bee pathogen. Environmental microbiology reports 5: 17-29.
31
Huang, W.-F. Jiang, J.-H. Chen, Y.-W. Wang, C.-H. (2007). A Nosema ceranae isolate from the honeybee Apis mellifera. Apidologie 38: 30-37.
32
Keeling, P. (2009). Five questions about Microsporidia. Plos Pathog 5: 1-3.
33
Klee, J. Besana, A.M. Genersch, E. Gisder, S. Nanetti, A. Tam, D.Q. Chinh, T.X. Puerta, F. Ruz, J.M. Kryger, P. (2007). Widespread dispersal of the microsporidian Nosema ceranae, an emergent pathogen of the western honey bee, Apis mellifera. J. Invertebr. Pathol. 96: 1-10.
34
Lotfi, A.R. Jamshidi, R. Aghdam Shahryar, H. Yousefkhani, M. (2009). The Prevalence of Nosemosis in Honey Bee Colonies in Arasbaran Region (Northwestern Iran). American-Eurasian Journal of Agricultural & Environmental Sciences 5: 255-257.
35
Martín-Hernández, R. Meana, A. García-Palencia, P. Marín, P. Botías, C. Garrido-Bailón, E. Barrios, L. Higes, M. (2009). Effect of temperature on the biotic potential of honeybee microsporidia. Applied and Environmental Microbiology 75: 2554-2557.
36
Martín-Hernández, R. Meana, A. Higes, M. (2005). Increase of nosemosis in Spain. Acta Parasitol Portuguesa 12: 49-50.
37
Martín-Hernández, R. Meana, A. Prieto, L. Salvador, A.M. Garrido-Bailón, E. Higes, M. (2007). Outcome of colonization of Apis mellifera by Nosema ceranae. Appl. Environ. Microbiol. 73: 6331-6338.
38
Martín‐Hernández, R. Botías, C. Bailón, E.G. Martínez‐Salvador, A. Prieto, L. Meana, A. Higes, M. (2012). Microsporidia infecting Apis mellifera: coexistence or competition. Is Nosema ceranae replacing Nosema apis? Environmental microbiology 14: 2127-2138.
39
Martínez, J. Leal, G. Conget, P. (2012). Nosema ceranae an emergent pathogen of Apis mellifera in Chile. Parasitology research 111: 601-607.
40
Medici, S.K. Sarlo, E.G. Porrini, M.P. Braunstein, M. Eguaras, M.J. (2012). Genetic variation and widespread dispersal of Nosema ceranae in Apis mellifera apiaries from Argentina. Parasitology research 110: 859-864.
41
Menaker, J. Stein, D.M. Scalea, T.M. (2007). Incidence of early pulmonary embolism after injury. J Trauma 63: 620-624.
42
Modirrousta, H. Moharrami, M. Mansouri, M.A. (2014). Retrospective study of the Nosema ceranae infection of honey bee colonies in Iran (2004-2013). Archives of Razi Institute 69: 197-200.
43
Moeller, F.E. (1962). Nosema disease control in package bees. American Bee Journal 102: 390-392.
44
Mohammadian, B. (2017). Investigation of Prevalence and some effective factors of Colony Collapse Disorder in Apiaries of Iran. Tehran University, Tehran, Iran.
45
Moshaverinia, A. Abedi, V. safaei, H. (2012). A survey of Nosema apis infection in apiaries of North Khorasan province, Iran. Iranian journal of Veterinary Science and Technology 4: 25-30.
46
Nabian, S. Ahmadi, K. Shirazi, M.N. Sadeghian, A.G. (2011). First detection of Nosema ceranae, a microsporidian protozoa of European honeybees (Apis mellifera) in Iran. Iran. J. Parasitol. 6: 89.
47
Nixon, M. (1982). Preliminary world maps of honeybee diseases and parasites. Bee world 63: 23-42.
48
OIE (2013). Nosemosis of Honey Bees, In: OIE Terrestrial Manual.
49
Pajuelo, A.G. Torres, C. Bermejo, F.J.O. (2008). Colony losses: a double blind trial on the influence of supplementary protein nutrition and preventative treatment with fumagillin against Nosema ceranae. J Apic Res 47: 84–86.
50
Paxton, R.J. Klee, J. Korpela, S. Fries, I. (2007). Nosema ceranae has infected Apis mellifera in Europe since at least 1998 and may be more virulent than Nosema apis. Apidologie 38: 558-565.
51
Razmaraii, N. Karimi, H. (2010). A survey of Nosema disease of honey bee (Apis mellifera) in East Azarbaijan province of Iran. J. Anim. Vet. Adv. 9: 879-882.
52
Razmaraii, N. Sadegh-Eteghad, S. Babaei, H. Paykari, H. Esmaeilnia, K. Froghy, L. (2013). Molecular Identification of Nosema species in EastAzerbaijan province, Iran. Archives of Razi Institute 68: 23-27.
53
Runckel, C. Flenniken, M.L. Engel, J.C. Ruby, J.G. Ganem, D. Andino, R. DeRisi, J.L. (2011). Temporal analysis of the honey bee microbiome reveals four novel viruses and seasonal prevalence of known viruses, Nosema, and Crithidia. PloS one 6: e20656.
54
Stevanovic, J. Stanimirovic, Z. Genersch, E. Kovacevic, S.R. Ljubenkovic, J. Radakovic, M. Aleksic, N. (2010). Dominance of Nosema ceranae in honey bees in the Balkan countries in the absence of symptoms of colony collapse disorder. Apidologie.
55
Wang, D.-I. Moeller, F.E. (1970). The division of labor and queen attendance behavior of nosema-infected worker honey bees. Journal of Economic Entomology 63: 1539-1541.
56
Zander, E. (1909). Tierische parasiten als krankenheitserreger bei der biene. Münchener Bienenzeitung 31: 196-204.
57
ORIGINAL_ARTICLE
اپی توریسم؛ گردشگری زنبورعسل
گردشـگری زنبورعسـل، شـکلی از گردشـگری اسـت کـه بـا فرهنـگ و سـنت هـای جوامـع روسـتایی سـر و کار دارد و مـی توانـد بـه عنـوان یکـی از پایـدار تریـن روش هـای توسـعه و گردشـگری در نظـر گرفتـه شـود. ایـن نـوع از گردشـگری در ارتبـاط بـا شـغل زنبـورداری بـه عنـوان یـک حرفـه سـنتی و نیز بـا محصـولات زنبـور عسـل از جنبه هـای زیسـت محیطی، مواد غذایـی و دارویـی اسـت. فعالیـت هـای گردشـگری زنبورعسـل شـامل بازدیـد از زنبورسـتان هـا، موزه هـا در هـوای آزاد و موزه هـای زنبـور عسـل اسـت کـه در آن گردشـگران فرصت مشـاهده کار پرورش دهنده ی زنبور عسـل، روش سـاخت عسـل، خواص و ویژگـی هـای آنهـا، کشـف اطلاعـات در مـورد محصـولات زنبور عسـل، تماشـای نحـوه زندگـی کلنـی زنبـور عسـل، شـناخت همبسـتگی زیسـت محیطـی بیـن انسـان و زنبـور عسـل را پیـدا مـی نماینـد. هـدف از ایـن مقالـه بیـان عملکـرد درآمـد آفرین و اشـتغال زای گردشـگری زنبورعسـل اسـت و بـر پایـه مطالعـات اسـنادی و میدانـی پژوهشـگر تهیـه شـده اسـت. نتایـج ایـن مطالعـه قابلیـت الگـو بـرداری و تعمیـم در مـزارع پـرورش زنبور عسـل در تمامـی کشـور را دارا و واجـد نـوآوری در مقیـاس ملـی می باشـد.
https://hbsj.areeo.ac.ir/article_117154_b41be2eaa9011eba0c81923f15b81d78.pdf
2018-09-22
12
18
10.22092/hbsj.2018.117154
زنبورسـتان
گردشـگری زنبورعسـل
مزرعـه آموزشـی
اکوتوریسـم
گردشـگری پایـدار
حمیده
بیگی
beigi1982isfahan@yahoo.com
1
گروه مدیریت، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، ایران
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
کاربرد بره موم در دندانپزشکی: مروری برمقالات
بره موم (همچنین چسب زنبورعسل نامیده می شود) یک ماده صمغی به دست آمده از زنبور عسل است. مدت طولانی است که در طب به علت خواص مفید آن استفاده می شود، از جمله خصوصیتهای ضد میکروبی، ضد التهاب، ضد دیابت و اثرات بی حسی موضعی. در دندانپزشکی، بره موم برای پیشگیری از پوسیدگی دندان و بیماری های پریودنتال، به عنوان محیطی برای حمل و نقل موقت برای دندان کنده شده، و در درمان ریشه، ارتودنسی و پریودنتیکس استفاده می شود. نقش بره موم در شاخه های مختلف دندانپزشکی شامل دندانپزشکی پیشگیری، درمان شکستگی، درمان ریشه، پریودنتولوژی، ارتودنسی و سرطان دهان بحث شده است. اگر چه بیشتر تحقیقات در مجلات در مورد بره موم بر اساس مطالعات آزمایشگاهی و یا مطالعات حیوانی است مقایسه نتایج مطالعات حاضر با مشاهدات کلینیکی ممکن است استفاده در آزمایشات انسانی ضرورتا خیلی زود باشد. در آینده، بره موم ممکن است یک نقش قطعی در یک یا چند کاربرد در دندانپزشکی را پیدا کنید؛ با این حال، آزمایش های بالینی لازم برای جداسازی تک تک اجزاء مسئول اثرات سودمند آن و مطالعه آنها ضروری است.
https://hbsj.areeo.ac.ir/article_117157_db30513d959e3bc869e50eb416697df0.pdf
2018-09-22
19
28
10.22092/hbsj.2018.117157
بره موم
ضد میکروبی
چسب دندان
دندان
مقصود
بشارتی
m_besharati@hotmail.com
1
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز، ایران
LEAD_AUTHOR
الهام
مردمی
e.mardomi1@yahoo.com
2
دانشجوی گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر فصل برداشت عسل بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، میکروبی و آنتی اکسیدانی آن
عسل، ماده طبیعی شیرینی است که زنبور عسل آن را از شهدگل ها و گیاهان جمع آوری، عمل آوری و در کندو ذخیره می کند. فصل برداشت عسل، شرایط اقلیمی، منبع شهد و نحوه ی فراوری آن، تأثیر مهمی بر کیفیت، ترکیب و ویژگیهای بیوشیمیایی عسل دارد. هدف از این تحقیق، تعیین اثر فصل برداشت عسل بر خواص فیزیکوشیمیایی، آنتی اکسیدانی و میکروبی عسل طبیعی می باشد لذا بدین منظور نمونه های عسل در دو فصل بهار و پاییز از سه شهرستان کاشمر، شیروان و نیشابور در استان خراسان برداشت شدند. عسل ها کاملا خالص بوده و از گلهای طبیعی موجود در منطقه تهیه شدند. در این پژوهش نتایج نشان دادکه میانگین رطوبت عسل های بهاره با 6/ 16 درصد و مواد جامد محلول 36 / 81 درصد، نسبت به عسل های برداشت شده در فصل پاییز با رطوبت 08 / 15 درصد و مواد جامد محلول 33 / 83 درصد، به ترتیب میزان رطوبت بیشتر و بریکس کمتر را داشتند. همچنین عسل های بهاره با شدت رنگ 005 / 0 درصد، دارای رنگ روشن تر نسبت به نمونه های پاییزه بودند. عسل های بهاره دارای ترکیبات فنلی بیشتر ) 067 / 0 میلی گرم درکیلو گرم عسل( و قدرت آنتی اکسیدانی بالاتر ) 1856 / 61 ( وخاصیت ضد باکتریایی زیادتر ) 100 درصد( نسبت به نمونه های عسل پاییزه با ترکیبات فنلی ) 033 / 0 میلی گرم در کیلو گرم عسل( ، قدرت آنتی اکسیدانی ) 5332 / 35 ( و خاصیت آنتی-باکتریایی ) 44 / 44 درصد(، بودند. تمام نمونه های عسل فاقد باکتری های بی هوازی احیاءکنندۀ سولفیت بودند که نشان دهنده کیفیت مناسب میکروبی نمونه های عسل و مدیریت بهداشتی صحیح در فراوری آن بود.
https://hbsj.areeo.ac.ir/article_117158_1b54b79df094a18e54cae779e015bc3f.pdf
2018-09-22
29
38
10.22092/hbsj.2018.117158
آنتی اکسیدانی
فصل برداشت عسل
عسل طبیعی
فیزیکوشیمیایی
میکروبی
شادی
بصیری
shbasiri35@yahoo.com
1
استادیار پژوهش، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی ،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد ، ایران
LEAD_AUTHOR
فرزاد
غیبی
fagh1400@yahoo.com
2
استادیار پژوهش، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد ، ایران
AUTHOR
نوید
بصیری
dr_navidbasiri@yahoo.com
3
استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، گروه علوم آزمایشگاهی، زاهدان، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اجتماعات میکروبی دستگاه گوارش در زنبوران اجتماعی
میکروب های زنده دستگاه گوارش می توانند اثرات بسیار زیادی روی میزبان ها داشته باشند، اما مطالعه این روابط در انسان ها چالش برانگیز است. اجتماع میکروبی اختصاصی در زنبور عسل شبیه میکروب های زنده پستانداران است به طوری که مجموعه میکروبی هر2 گروه اغلب از باکتری های سازش یافته به میزبان و بی هوازی و کم هوازی اختیاری هستند. با این حال، اجتماع میکروبی دستگاه گوارش زنبور بسیار ساده تر از پستانداران بوده و تنها شامل 9 دسته گونه ی مختلف باکتری غالب می باشند که توسط برهمکنش اجتماعی زنبوران بین افراد
منتقل می شوند. تحولات اخیر، شامل کشف تغییرات در سطح استرین های باکتری های همزیست و شواهدی از عملکردهای تغذیه ای و حفاظتی آنها و همچنین گزارش های اکوفیزیولوژیکی یا بیماری های مختلف در ارتباط با اختلالات در اجتماع میکروبی، موجب شده که توجه محققین به نقش میکروب های زنده در سلامت زنبور عسل و استفاده از زنبور عسل به عنوان یک الگو برای مطالعات اکولوژیکی و تکامل همزیست های دستگاه گوارش جلب شود.
https://hbsj.areeo.ac.ir/article_117161_9d8e21cdaa9eadd3d6e18acd74fd1732.pdf
2018-09-22
39
53
10.22092/hbsj.2018.117161
زنبوران اجتماعی
اجتماعات میکروبی
همزیستی
دستگاه گوارش
شبنم
پری چهره
sh.parichehreh@gmail.com
1
بخش زنبور عسل، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تاثیر پدیده ریزگرد بر عمکرد تولید عسل در شهرستان اندیمشک
توفان های ریزگرد به دلیل ریز دانه بودن خود مسافت زیادی را طی کرده و مناطق وسیعی را تحت تاثیر خود قرارمی دهند، به طوری که 14 استان از کشور ایران تحت تاثیرتوفان های ریزگرد کشورهای همسایه قرار می گیرند. درسال های اخیر فراوانی ریزگرد در سطح کشور و به خصوص منطقه جنوب و غرب کشور افزایش یافته است و این سیر صعودی فراوانی وقوع پدیده ریزگرد سبب اثرات منفی بر بخش های مختلف از جمله صنعت زنبورداری شده است؛ بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات ریزگردها بر کاهش تولیدعسل می باشد. داده های بارش از اداره هواشناسی و داده های میزان تولید و عملکرد متوسط تولید از تعاونی زنبورداران تهیه گردید؛ کار استخراج و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss 22 صورت پذیرفت. برای بررسی اثرات ریزگرد بر کاهش تولیدعسل از آزمون T-one sample استفاده شد و با توجه به اینکه مقدار پتانسل تولید هر کندو در ایران برابر یا 5/ 11 کیلو گرم می باشد؛ و با در نظر گرفتن سطح اطمینان که کمتر از 05 / 0 می باشد، می توان نتیجه گیری کرد که وقوع پدیده ریزگردها باعث کاهش مقدار تولید عسل شده است. برای بررسی تاثیر توفان های ریزگرد بر متوسط عمکرد تولید عسل در کندوها از تحلیل رگرسیونی استفاده شد، با توجه به سطح معنی داری آزمون که کمتر از
است پس می توان نتیجه گرفت که، فراوانی ریزگرد و خشکسالی بر متوسط عملکرد تولید عسل در کندو دارای تاثیر منفی بوده است؛ ضریب تبیین به دست آمده بیانگر این واقعیت
است، که 65 درصد کاهش تولید عسل شهرستان اندیمشک دراثر وقوع پدیده ریزگردها و خشکسالی های می باشد.
https://hbsj.areeo.ac.ir/article_117164_11be21e9ce84c8717f49792a843e9df1.pdf
2018-09-22
54
60
10.22092/hbsj.2018.117164
زنبورداری
عسل
ریزگرد
اندیمشک
عابد
زیدعلی
abed.zidali@yahoo.com
1
دانش آموخته کارشناسی ارشد مرتعداری،دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان
LEAD_AUTHOR
رضا
امیدی پور
rezaomidipour@gmail.com
2
دانشجوی دکتری علوم مرتع،دانشگاه شهرکرد
AUTHOR